Monday, December 13, 2010

why i keep crying..

i found my love..
i didn't want anything..
but i keep wanting..
aku gak mau ngrepotin, g mau membebanin..
lelah dengan semua yang g bisa aku ungkap..
tp pengen bgt ngomongin semuanya..
tapi aku g bs ngomong..
dan aku capek nangis sendirian..
aku dah nemuin org yg mencintaiku dan aku cintai
tapi sungguh aku kesepian dan lelah ini mengurasku
aku bingung kenapa aku seperti makin ringkih di dalam
aku capek
aku mungkin di gerogoti keinginanku
aku mungkin sudah sadar bahwa aku lelah membuai diriku sendiri
aku tau aku butuh sandaran
aku tau aku punya sandaran
tapi aku mau sandaran yang sabar ku sandari
tapi aku mau sandaran yang tak lelah pada ku
tapi aku mau sandaran tak mudah capek sendiri
brengsek, ak dan keinginanku yang egois..

Tuhan..ini sungguh merapuhkanku..

2 comments:

Anonymous said...

kowe ki manja theng. dadi butuh ssorang sg iso meng akomodir roso mu kuwi. disebut pacar, mungkin. lalu kowe wis duwe pacar, tapi wektu sing ono rasane kurang2 terus. hehehe berdamailah dgn depresimu. dinikmati, nek urip isine mung ngguyu terus, air matamu ra ono artine.

Ponk..ponk..ponk said...

nek aku dewe rasane kurang, tp sing kono rasane mungkin luwih2 pak..
nggih kulo coba menikmati..mugi2 saget..amin